Dane szczegółowe książki

Spis rzeczy
SŁOWO WSTĘPNE DO NOWEGO WYDANIA
Elżbieta Feliksiak, Mariusz Leś. 5
WSTĘP 11
Części monografii teoretycznej listu 11.
Odrębność cech charakterystycznych listu na tle dwóch światów jego przynależności: życia i sztuki 12.
Metody badań 13.
Ich stosunek do oceny estetycznej listu 14.
Charakter metodyczny niniejszej pracy 17.

ROZDZIAŁ I. O kryterium dla oceny estetycznej listu oparte na analizie kryteriów literatury stosowanej 19
Stałe kryterium jako postulat naukowości 19.
Oparcie kryterium o analizę rodzaju literackiego 19.
Dotychczasowy brak teorii listu, impresjonizm i „przepisy literackie" jako zasada krytyki 19.
Każdy list ma prawo do oceny jako wyraz aktu twórczego 24.
Odmienność kryteriów w zależności od celów, którym sztuka służy 26.
Sztuka czysta i sztuka stosowana 27.
List jako rodzaj literatury stosowanej 27.
Warunki tworów o cechach praktycznych, pod którymi budzą postawą estetyczną 28.
Zasady piękna sztuki stosowanej w odniesieniu do listu 28.
Kryteria teoretyczne a pogląd na piękno epoki, w której list powstał, jako zasady oceny 29.
Niewystarczalność kryteriów literatury stosowanej bez oparcia o analizę listu jako swoistego rodzaju twórczości 30.

ROZDZIAŁ II. O autonomiczności listu jako rodzaju literackiego 32
Konieczność spojrzenia na list jako na wartość rodzajowo pełną i samoistną 32.
Dotychczasowe interpretacje aproksymatywne - 33.
Ich przyczyny i charakter ich błędności 34.
Teoria listu- mowy i jej krytyka — 35.
Teoria listu półdialogu 38.
Teoria listu rozmowy — 41.
Teoria listu-wyznania — 45.
Nibyteoric — 47.
List jako produkt jedynie potrzeb praktycznych — 47.
Romantyczny „list bez reguł" — 48.
Niedostateczność związanych z aproksymatywnymi teoriami punktów widzenia - 49.
Charakterystyczne cechy listu 50.
Wartość utylitarna 50.
Forma pisemna — 50.
Nieobecność korespondenta i jego wpływ na list — 50.
Wartości czysto -życiowe wytworzone przez list, z. którymi układa się on w rzeczywistą całość — 51.

ROZDZIAŁ III. Dokoła psychologii twórcy listu i psychologii momentu tworzenia 53
Osobowość autora a zawartość tekstu literackiego 53.
Trudności metodyczne w poznaniu osobowości — 53.
Warunki charakterologiczne twórcy a cechy rodzaju literackiego 54.
Granica i wartość tego rodzaju poznania - 54.
Pojęcie autorstwa w epistolografii — 55.
Formy i granice krytyki w dziedzinie epistolografii ze względu na swoiste w niej pojęcie autorstwa — 57.
Wartości artystyczne jako punkt wyjścia oceny 59.
Wierność jej konturów i zarazem jej przefiltrowanie przez ,ja" autora, zdecydowane ,ja" autora i jego ograniczenie 59.
Stosunek listu do rzeczywistości przeżytej przez autora — 60.
Bliskość stosunku pomiędzy treścią listu a przeżyciem autora — 61.
Silne poczucie rzeczywistości i opanowanie wyobraźni — 61.
Szczerość i naturalność w stosunku do przeżyć jako cechy psychiki epistolografa 62.
Możliwości odchyleń treści listu od literalnej rzeczywistości i ich granice — 63.
Wkład ze strony autora zawartości uczuciowo-nastrojowej - 63.
Zagadnienie bogactwa psychiki u epistolografa — 64.
Treść dzieła a rzeczywistość wobec zasady selekcji — 64.
Różne możliwości przy wyławianiu treści epistolograficznej z nurtu przeżywanej rzeczywistości — 65.
Zmiana proporcji zjawisk i jej warunki estetyczne, amplifikacja rzeczywistości, jej drogi i konsekwencje estetyczne 65. Każdorazowa odrębność rzeczywistości utrwalanej w listach 66.
Zagadnienie powtarzań — 66.
Niektóre okoliczności zmienne dla chwili twórczej — 69.
Psychologia twórcy od strony psychologii momentu twórczego — 70.
„Natchnienie" a wola - 72.
Zagadnienie skłonności artystycznych a technika pracy - 74.
Dawne teorie odnośnie do techniki epistolograficznej 74.
Posłuszeństwo regułom. — 74.
Oparcie o wzory — 74.
Naśladownictwo i przetwarzanie — 76.
Ćwiczenie i mozolna praca jako środek do uzyskania własnego wyrazu — 77.
„Dobry smak" — 78.
„Natura" i naturalność a tradycje epistolograficzne — 79.
Charakter improwizacyjny listu a psychika epistolografa — 80.
Brulion — 83.
Charakter skłonności artystycznych w kierunku epistolografii — 84.
Trudność wyodrębnienia w twórczości epistolograficznej tego, co leży w centrum tej twórczości, od tego, co ją podsyca jako formę życia — 84.
Zagadnienie w epistolografii: kobieta czy mężczyzna i jego charakterologiczne założenia 85.

ROZDZIAŁ IV. Współautorstwo adresata 88
Współautorstwo adresata jako swoista cecha na płaszczyźnie listu — 88.
Problem sjamski w akcie twórczym - 88.
Charakterystyka roli współautora, jakość jego osobowości a jakość i dynamika wypowiedzenia autora — 89.
Determinizm współtwórczej roli adresata — 89.
Granice artystycznych osiągnięć w zespoleniu się z psychiką odbiorcy — 90.
Istota związku autora z adresatem łączący ich życiowy stosunek — 90.
Charakter owego stosunku a artystyczne walory listu — 92.
Wypowiedzenie się zarówno adresata, jak i autora po linii łączącego ich życiowego stosunku jako warunek piękna listu — 93.
Nawarstwienia listu, w których się odbija współautorstwo adresata, przemilczenie — 94.
Stereotypowość kompozycyjna i formalna a adresat — 94.
Atmosfera psychiczna listu a atmosfera duchowa adresata — 95. Prawo przystosowania — 95.
Wyższość, niższość — 96.
Współautorstwo adresata przedmiotem krytyki naukowej — 97.
„Współodpowiedzialność" adresata za wartość artystyczną listu — 99.
Linie charakterologiczne osobowości adresata i konieczność poprawki fonograficznej — 101.
Walory duchowe adresata pod kątem widzenia ich owocności dla artyzmu listu — 101.
Źródła dla poznania osobowości adresata - 102.
Wartość jako źródła korespondencji szeregu osób do danej osoby — 102.
List zwrócony do dwóch lub więcej osób 103.
„Jednostka zbiorowa" wobec osobowości autora i założeń listu — 103.

ROZDZIAŁ V. Cel praktyczny listu. 107
Cel praktyczny listu a jego piękno — 107.
Skuteczność jako warunek piękna — 108.
Konstrukcja listu jako funkcja jego skuteczności - 108.
Adaequatio rei et appetitus, panowanie autora nad reakcjami psychicznymi adresata, sposoby realizacji celu praktycznego w odbiciu piękna listu — 109.
Istota celu praktycznego a jego wyraz artystyczny — 109.
Charakterystyka celu praktycznego w liście — 109.
Ramy stosunku dwóch osób, charakter „życiowy" interesu — 109.
Charakter zastępczy listu a charakter celu praktycznego — 109.
Różność podatności ujęciu artystycznemu w zależności od rodzaju interesu i zmiennych okoliczności — 110.
Rzut oka na historię teorii listowej w punkcie zrozumienia jego funkcji praktycznej 111.
Rozszerzenie w ciągu dziejów pojęcia celu praktycznego — 111.
Poszczególne cele a ich podatność ujęciu artystycznemu, różne stopnie trudności 112.
Grupa listów urzędowych i różne ich typy - 118.
Charakterystyka ich odporności i formy jej przezwyciężenia 120.
Grupa listów pouczających — 120.
Grupa listów konwencjonalno-towarzyskich i różne ich typy — 123.
Ich stosunek do możliwości piękna 123.
Walka z musem towarzyskim i szablonem - 123.
Grupa listów przyjacielsko-intymnych — 126.
List przyjacielski — 127.
List miłosny — 128.
List nieżyczliwy - 128.
Przyczyny jego rzadkości i możliwości piękna - 128.
Rozpęd twórczy autora a możliwości realizacji artystycznej poszczególnych grup listowych — 128.
Przymus życiowy a skłonności twórcze — 131.
Nauka „listowania" a poziom kulturalny przeciętności — 132.
ROZDZIAŁ VI.
Zagadnienie treści w liście i jej ukształtowań 134
Treść a rodzaj literacki — 134.
Treść, temat, postać, ukształtowanie treści — 135.
Stosunek rodzaju literackiego do ram postaciowych — 135.
Waga tego zagadnienia dla listu — 135.
Sprawa zakresu treści epistolograficzncj — 135.
Różnorodność elementów treściowych a piękno listu — 136.
Zasady selekcji treściowej - 136.
Ważność i błahość 137.
Odpowiedzialność i nieodpowiedzialność: delikatność, konwencja obyczajowa, ostrożność — 140.
Prawda i nieprawda — 141.
Bezpośredniość i szczerość jako wyraz stosunku autora do prawdy treściowej — 142.
Treść ciekawa i nieciekawa — 142.
Głębia i powierzchowność w ujmowaniu treści — 142.
Zadania analizy treści wobec zagadnień podstawowych dla listu — 143.
Cele i środki rozpatrzenia czystej treści, cele i środki rozpatrzenia postaci treściowych — 143.
Sądy, których przedmiotem są wyobrażenia — 144.
Opis, jego rodzaje i funkcje artystyczne w liście — 145.
Opowiadanie — 153.
Różne jego typy i ich charakter estetyczny — 153.
Postaci treściowe wynikłe ze skontaminowania postaci zasadniczych — 162.
Symbioza opisu i opowiadania — 165.
Sądy, których
przedmiotem są pojęcia 168.
Ich charakter, ich znaczenie dla listu, ich warunki piękna w obrębie estetyki listowej — 168.
Zwartość i logika 169.
Zgodność z. całokształtem poglądów autora znanych odbiorcy 169.
Oryginalność i jej granice 169.
Warunki i możliwości sugestywnej budowy sądów - 169.
Budowa racjonalistyczna - 169.
Budowa impresjonistyczna — 170.
Kontaminacja różnych typów sądów — 173.
Postaci treściowe znane teorii jako zjawiska samodzielne i ich znaczenie w strukturze rodzaju większego 175.
Aforyzm i pokrewne postacie - 176.
Sąd jako wyraz uczuć - 177.
Różne możliwości wyrazowe dla uczuć 184.
Nastrój, jego istota, znaczenie i możliwości w liście 184.
Zawartość emocjonalna dzieła epistolograficznego jako przedmiot badania 184.
Wyraz uczuć w stosunku do możliwości emocjonalnego oddźwięku u adresata 185.
Dynamika uczuć a ich wyraz w liście 186.
Jednolitość napięcia uczuciowego a skala napięć uczuciowych 188.
Usegregowanie tonalne uczuć — 188.
Symfonia uczuć, wyraz kontrastowanych uczuć 188.
Różna podatność różnych uczuć do ujęcia w wyraz epislolarny — 188.
Charakter intymny uczuć a sfera listu — 189.
Uczucia hete-ronomiczne —- 189.
Uczucia „odbite" - 194.
Uczucia proste i złożone w wyrazie epistolamym — 194.
Uczucia w zespole różnych zjawisk naszej świadomości i ich odbicie w liście — 194.
Sposoby wyrażania uczuć - 195.
Wypowiadanie uczuć — 196.
Analiza uczuć — 197.
Sugerowanie uczuć — 198.
Różne typy i ich znaczenie dla listu — 202.
Powściągliwość w wyrazie uczuć i jej funkcje estetyczne 203.
Zastępczość w wyrazie uczuć 204.
Zjawiska woli na tle treści naszych świadomości - 207.
Zjawiska woli a życie i literatura stosowana 209.
Przejawy woli a ich znaczenie w liście 210.
Wyraz wprost i zasugerowany formą wypowiedzenia — 210.
Różne formy przejawów woli w liście — 210.
Akt woli jako motor twórczy dla różnych posunięć — 210.
Zagadnienie wpływania — 210.
Dydaktyzm, tendencja moralizatorska — 210.
Waga tych zagadnień dla estetyki listu - 213.
Oryginalność epistolografa zrywającego z tradycjami literatury czystej 215.

ROZDZIAŁ VII. Układ różnorodnych treści w liście 217
Charakter zagadnienia i jego ważność 217.
Sprawa osi treściowej w liście a w rodzajach literatury czystej — 217.
Kręgi treściowe charakterystyczne dla swoistych możliwości listu — 217.
Możliwości różnorodnego ustosunkowania kręgów treściowych jako funkcje celowości listu w przemyśleniu reakcji psychicznej odbiorcy — 218.
Układy wielotreściowe listu, typy połączeń i spojeń różnych treści — 219.
Listy jedno- i wiclotematowc — 219.
Geneza i warunki estetyczne listu jednotematowego 219.
Rozmiar listu 220.
List wielotematowy i jego czynniki konstruktywne 222.
Jednopłaszczyznowość i wielopłaszczyznowość listu wielotematowego, istota i warunki estetyczne — 223.
Sposoby wzbogacenia wielotematowości — 224.
Momenty spojeń poszczególnych treści — 225.
Zasada rzeczowości w układzie i zasada względów estetyczno-formalnych 225.
Zasada rzeczowości a układ treści na schemacie racjonalnym — 225.
Zagadnienie epizodyczności i różnych „a propos" — 227.
Układ luźny — 228.
Układ łańcuchowy — 229.
Rozwój i wynaturzenie — 229.
Typ psychiczny autora a układ treściowy — 230.
Czar listu a umiejętność komplikowania kształtów w wypowiedzeniu — 233.

ROZDZIAŁ VIII. Kompozycja formalna listu 235
Stosunek zagadnienia kompozycji formalnej do zagadnienia treści, jej ukształtowali i wzajemnego stosunku różnych treści 235.
Swoiste granice ekspansywności kształtotwórczej na terenie listu: obyczaj, moda, przepisy „savoir vivre'u" — 235.
Czy pozorny brak żywotności kompozycji listowej nie stoi w sprzeczności z postawieniem teoretycznym zagadnienia — 235.
Sprawa skostniałości kompozycyjnej w różnych wiekach i granice jej odchyleń — 236.
Podstawy teoretyczne skostniałych form kompozycyjnych 236.
Teorie aproksymatywne a kompozycja formalna listu, zmiana teorii a przyjęte przez życie kanony — 237.
Nawarstwienia kompozycyjne listu jako żywy wyraz historii listu 237.
List najdawniejszy, jego sens estetyczny w odzwierciedleniu kompozycji — 238.
List starożytny, teoria mowy a kompozycja listu tego typu — 238.
Ewolucja listu starożytnego ku średniowiecznemu 243.
Skrajne rozwiązanie w nim zasad starożytnych, ich ewolucja i wynaturzenie — 244.
Wynaturzenie a nowe warunki życia w średniowieczu - 246.
Skostniałości kompozycyjne i twórczość epistolografa średniowiecznego wobec teorii jego epoki 255.
List średniowieczny a „list towarzyski" 257.
List renesansowy 258.
Błąd tkwiący u jego założeń i walka z kompozycją średniowieczną — 260.
Formy skontaminowanc i oboczności kompozycyjne — 261.
Późniejsi teoretycy wobec kanonu i żywotności listu — 261.
Geneza życiowa listu „przyjacielsko-towarzyskiego": oparcie kompozycji listu na kompozycji rozmowy — 263.
Zwyczaj oparciem dla kanonu kompozycyjnego •— 263.
Wysiłki epoki „Sturm und Drang" dla wyplenienia martwoty cząstek kompozycyjnych — 263.
Możliwości estetyczne poszczególnych cząstek kompozycyjnych w ich ewolucyjnym rozwoju 263.
Istotność zagadnienia kompozycji listowej z różnych punktów widzenia — 264.
Granice swobody kompozycyjnej a indywidualność twórcy 265.
Pozorna paradoksalność w określeniu warunków artyzmu epistolografa w dziedzinie kompozycji: parcie ku nowym kształtom i uległość wobec współczesności 266.
Kierunek artystycznego rozwoju linii kompozycyjnych listu — 266.

ROZDZIAŁ IX. Udział czynników cywilizacyjnych i kulturalnych w kształ towaniu listu 268
Kultura jako wyraz życia 268.
Literatura stosowana jako wyraz infiltracji ducha epoki i jej kultury — 268.
Elementy cywilizacyjne i ich wpływ na istnienie, zakres treści i jakość ujęcia listu — 269.
Artyzm w pokonywaniu trudności i stwarzaniu specjalnych form piękna — 270.
Zagadnienie teoretycznego optimum warunków zewnętrznych dla piękna listu — 271.
Stosunek materiału pisarskiego do istoty listu — 271.
Trudności utrwalenia, częstotliwość, przechowywanie listów, cenność materiału listu a charakter listu — 272.
Stosunek cenności materiału pisarskiego do „literackości" listu 272.
Ekspresja materiału pisarskiego 273.
Savoir-vivre a jakość materiału 275.
„Narzędzie" pisania 276.
Bezpieczeństwo i tempo przesyłek pocztowych — 278.
Komunikacja a istota listu — 279.
Czasokresy pocztowe, koszty, niedyskrecja pocztowa, sekretarz jako okoliczności zewnętrzne warunkujący list i jegomożliwości estetyczne — 285.
Niektóre zjawiska tkwiące wewnętrznie w kulturze duchowej epoki i tą drogą kształtujące list — 289.
Prądy kulturalne pewnych epok a potrzeba pisania listów — 289.
Kult listu, łatwość czy trudność wypowiedzenia się, częstotliwość listu a duch epoki — 292.
Moda jako czynnik urabiający psychikę 292.
Kolekcjonerstwo i jego konsekwencje dla charakteru listu - 293.
Powszechność literackich aspiracji 293.
Bon ton odnośnie do formy zewnętrznej listu - 295.
Bon ton a atmosfera wieku w spięciu powszechnych odczuć i zamiłowań, odbicie jego w psychice twórcy — 296.
„Wspólne i podobne" widzenie rzeczywistości w pewnych epokach - 296.
Jej wyraz w sferze przedstawienia pewnych rzeczywistości i w sferze metaforyki - 297.
Specyficzne dla ducha wieku widzenie rzeczywistości 298.
Ocena różnego stosunku twórcy do ducha wieku jako jeden z podstawowych punktów widzenia na osobowość twórcy i na znaczenie twórczości artystycznej - 299.

ROZDZIAŁ X. Z zagadnień języka, stylu i zdobnictwa listu 303
Swoistość zagadnienia w epistolografii — 303.
Obcojęzyczność listu — 304.
Makaronizm, jego możliwości estetyczne — 312.
Makaronizm a sprawa języka potocznego i literackiego — 313.
Estetyczny punkt widzenia w ocenie języka potocznego — 314.
Zagadnienie stylu listowego — 319.
Styl indywidualny a styl rodzaju literackiego 320.
Zasadnicze linie stylu epistolograficznego- 321.
Związek z życiem a potoczność stylu 322.
Potoczność indywidualna, jej stosunek do potoczności stylu epoki, środowiska, ważniejszych autorów — 322.
Różne formy potoczności indywidualnej — 325.
Styl rzeczowy, styl uczuciowy — 326.
Ich środki wyrazowe a istota listu — 326.
Styl mieszany — 326.
Typowość stylu listowego i odskoki od typowości — 326.
Punkty wspólne ze stylem wyobraźni — 326.
Metaforyka, jej dekoratywność w literaturze czystej a sens utylitarny w liście — 330.
Cel listu a ciasne granice zdobnictwa retorycznego — 330.
Granice piękna w wyzbyciu się zdobnictwa — 330.

ROZDZIAŁ XI. Piękno listu i korespondencji jako fragmentu życia 332
List jako cząstka życia — 332.
List na tle życia nie celem, ale środkiem — 333.
Różne relacje życia i listu - 333.
List receptorem fal życiowych, list momentem dramatycznym życia — 333.
Istotność listu dla akcji dramatycznej, jaką jest życie — 333.
Kryterium piękna listu z punktu widzenia jego charakteru życiowo-dramatycznego — 334.
List jako samoistna wartość tekstowa jest fikcją literacką — 335.
Charakter życiowo-dramatyczny jednostronnej serii listów i korespondencji — 337.
Z psychologii przeżywania estetycznego listu, serii listów i korespondencji — 338.
Waga dwutorowości przeżyć w doznaniach estetycznych — 338.
Warunki żywej dramatyczności w korespondencji — 339.
Możliwości dynamiczne jednostronnej serii listów — 339.
Istota i typy ciągłości treściowej w korespondencji — 339.
Ciągłość naturalna po linii listu i odpowiedzi — 309.
Ciągłość sztuczna po linii aproksymacji z rozmową — 339.
Ciągłość korespondencji a zagadnienia jej piękna — 339.
Temat korespondencji — 341.
Jednolitość tematyczna a wspólne pole życia duchowego — 341.
Korespondencja o różnorodnej tematyce — 342.
Korespondencja dramatyczna i jej charakter estetyczny — 342.
Wyjątkowa pozycja listu jako tworu o podwójnym sensie estetycznym: jako wartości samoistnej i jako wartości pełnej w orbicie pewnej całości korespondencyjnej i życiowej — 347.
Narastanie temporalne jako zasadniczy czynnik budowy korespondencji — 348.
Charakter osobisty korespondencji a skrupuły wydawnicze 348.
Badacz, metody wydawnicze a korespondencja jako dzieło sztuki — 349.

ROZDZIAŁ XII. List jako zalążek form literackich 351
Zasadnicza odrębność listu i form literackich — 351.
Podstawy zestawienia listu w jego teorii z przeglądem form literackich — 351.
Siły żywotne jego istotnych elementów jako nęcąca oryginalność, która wyprowadza z listu nowe kształty, lub formom czysto literackim każe sięgnąć po jego kształt — 352.
Trudności w przeprowadzeniu ścisłej granicy między listem naturalnym a listem o nalotach literackich — 353.
Formy pośrednie — 353.
Belle-lettre, list galancki, epître — 355.
Jakimi sokami listu zwykłego żywią się te kształty przejściowe — 355.
List literacki — 355.
Kształty wynikłe ze złączenia walorów praktycznych — 357.
Dokumenty w formie listu — 358.
Tajność listu a instrukcja osobista i tajna — 360.
List otwarty — 361.
Związki z naturalnym listem — 362.
List dedykacja — 363.
Listy pasterskie — 363.
Listy z podróży — 363.
Listy a czasopismo — 364.
Nowe rodzaje a list, który dla nowych potrzeb traci swą dotychczasową naturę i zyskuje nową oś krystalizacyjną— 365.
Rodzaje sięgające po kształt listu — 365.
List-satyra, list satyryczny, list-paszkwil, listy polemiczne — 365.
List traktat — 367.
List o temacie naukowym, list essai — 367.
List poetyczny — 369.
Jego stosunek genetyczny do listu — 369.
Pierwiastki treściowe listu poetycznego a elementy epistolarne — 369.
Liryczne założenie listu poetycznego — 370.
Jego związek i sprzeczność z duchem listu — 370.
Założenie cpiczno-liryczne listu poetycznego i trudności jego estetycznego rozwiązania w formie listowej — 371.
Świat poezji a duch listu jako trudne do pogodzenia żywioły — 371.
List wierszem — 372.
Listy prozą przeplatane wierszem — 375.
Proza pod batutą wiersza jako warunek jego piękna — 375.
Monolog w formie listu — 376.
List- dziennik i list-pamiętnik — 376.
List w usługach noweli — 380.
Możliwości realizacji artystycznej — 380.
List jako wtręt w większej całości — 380.
Kształty literackie sięgające po elementy listowe — 382.
Korespondencja w swoich charakterystycznych elementach w służbie kształtów literackich — 382.
Walor literacki rzeczywistej korespondencji — 383.
Zbiory listowe układane sztucznie — 383.
Autor jako wydawca listów, wydawca obcy i jego rola autorska — 389.
Powieść i jej zespolenia z listem — 389.
Punkty styczności i kierunki rozbieżności estetycznych momentów — 390.
Moment psychologiczny listu — 390.
Moment życiowej bezpośredniości — 390.
Moment akcji dramatycznej w korespondencji a w powieści — 390.
Żywioł epicki powieści a refleksyjno-liryczny listu i trudności zaprzęgnięcia żywiołu refleksyjno-lirycznego do realizacyj artystycznych epiki — 392.
Wspaniała swoistość listu i jego czerstwość, o którą się kuszą anemiczne, więdnące rodzaje literackie — 395.
Bogactwo rodzajowe tkwi w liście naturalnym, nie literackim, który jest zjawiskiem wtórnym — 396.

INDEKS OSOBOWY 397