Dane szczegółowe książki
Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie / Hellich, Artur
Autorzy
Tytuł
Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie
Wydawnictwo
Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo, 2018
ISBN
9788366076082
Hasła przedmiotowe
Spis treści
pokaż spis treści
Spis treści
Podziękowania 11
Wprowadzenie 13
Autobiografia jako przedmiot odniesienia 23
Długi koniec autobiografii (za granicą i w Polsce) 23
Autobiografia a „pisanie sobą” 34
Autobiografia wobec strategii „przepisywania” 38
Niechęć do wyznawania: o kulturze autobiografii w Polsce przed 1989 rokiem 45
Kultura autobiografii a kultura pamiętnika 48
Pozorność przełomu romantycznego 53
Wiek XX. Spóźniony przełom 60
Gryz konwencją milczenia: kryptoautobiografie Polaków pochodzenia żydowskiego publikowane w PRL 67
Słowo na „ż” w PRL 67
Autobiografie marańskie. Między negacją a eksponowaniem żydowskiego pochodzenia 74
Ucieczka od żydowskich ciał 85
Kryptoautobiografia: Mała księga Kazimierza Brandysa 92
Pochodzenie wzięte w nawias 92
Przedodwilżowe samokrytki i poodwilżowe autokreacje 95
Powieść czy autobiografia? 102
Sfera tabu jako przedmiot wyznania 107
Kryptoautobiografia: Wysoki Zamek Stanisława Lema 120
„Why I am writing now english, I do not know...” 120
Dzieciństwo wypreparowane 127
Kosmiczna przeszłość 129
Klucze do zamku 132
Kryptoautobiografia: twórczość Romana Zimanda 142
Na odwrocie cudzych maszynopisów 142
„[...] niesposób zmienić własnej biografii” 146
Cenzura „zewnętrzna” i „wewnętrzna” 150
Cytat intertekstualny jako sygnał wyznania 155
O sobie w trzeciej osobie (liczby mnogiej) 160
Czyj jest Roman Zimand? 163
Automitografia: o Zapiskach z martwego miasta Artura Sandauera 167
„[...] autoanaliza popełnia samobójstwo” 167
Wyznanie nieteleologiczne 169
Warianty nie-doświadczenia 174
Poza zasadą szczerości 181
Autobiografia drugiego stopnia: Fakty. Autobiografia powieściopisarza Philipa Rotha 188
Tożsamość gracza 188
Maskenfreiheit 191
Autobiografia jako metodologia autobiografii 196
Autopikareska: Zabijanie czasu Paula Karla Feyerabenda 203
Kwestia tonu 203
Autobiografia jako wypowiedź „naukowa” 205
Anythinggoesi historia pewnego nieporozumienia 208
„Anarchizm” w praktyce (autobiografa) 216
Autobiograf lekki i ciężki 219
Prawdziwe dzieje łotrzyka 223
Subwersywny wymiar kpiny 229
„Przepisywanie” jako forma wyznania 235
Odmiany gier z konwencją autobiografii 235
Kryptoautobiografia 239
Automitografia 240
Autobiografia drugiego stopnia 241
Autopikareska 243
Gry z konwencją autobiografii - dzisiaj 248
Aneks. Ekspresja w autobiografii. Na przykładzie twórczości Michała Głowińskiego 253
Wypowiedź literaturoznawcza jako tekst literata 253
Autobiografia a stopień zero pisania 262
Dystans epicki w autobiografii 266
Trauma a wymóg spójności 268
Ekspresja jako odkształcenie 274
Post scriptum 275
Nota bibliograficzna 276
Bibliografia 279
Indeks osób 292
Podziękowania 11
Wprowadzenie 13
Autobiografia jako przedmiot odniesienia 23
Długi koniec autobiografii (za granicą i w Polsce) 23
Autobiografia a „pisanie sobą” 34
Autobiografia wobec strategii „przepisywania” 38
Niechęć do wyznawania: o kulturze autobiografii w Polsce przed 1989 rokiem 45
Kultura autobiografii a kultura pamiętnika 48
Pozorność przełomu romantycznego 53
Wiek XX. Spóźniony przełom 60
Gryz konwencją milczenia: kryptoautobiografie Polaków pochodzenia żydowskiego publikowane w PRL 67
Słowo na „ż” w PRL 67
Autobiografie marańskie. Między negacją a eksponowaniem żydowskiego pochodzenia 74
Ucieczka od żydowskich ciał 85
Kryptoautobiografia: Mała księga Kazimierza Brandysa 92
Pochodzenie wzięte w nawias 92
Przedodwilżowe samokrytki i poodwilżowe autokreacje 95
Powieść czy autobiografia? 102
Sfera tabu jako przedmiot wyznania 107
Kryptoautobiografia: Wysoki Zamek Stanisława Lema 120
„Why I am writing now english, I do not know...” 120
Dzieciństwo wypreparowane 127
Kosmiczna przeszłość 129
Klucze do zamku 132
Kryptoautobiografia: twórczość Romana Zimanda 142
Na odwrocie cudzych maszynopisów 142
„[...] niesposób zmienić własnej biografii” 146
Cenzura „zewnętrzna” i „wewnętrzna” 150
Cytat intertekstualny jako sygnał wyznania 155
O sobie w trzeciej osobie (liczby mnogiej) 160
Czyj jest Roman Zimand? 163
Automitografia: o Zapiskach z martwego miasta Artura Sandauera 167
„[...] autoanaliza popełnia samobójstwo” 167
Wyznanie nieteleologiczne 169
Warianty nie-doświadczenia 174
Poza zasadą szczerości 181
Autobiografia drugiego stopnia: Fakty. Autobiografia powieściopisarza Philipa Rotha 188
Tożsamość gracza 188
Maskenfreiheit 191
Autobiografia jako metodologia autobiografii 196
Autopikareska: Zabijanie czasu Paula Karla Feyerabenda 203
Kwestia tonu 203
Autobiografia jako wypowiedź „naukowa” 205
Anythinggoesi historia pewnego nieporozumienia 208
„Anarchizm” w praktyce (autobiografa) 216
Autobiograf lekki i ciężki 219
Prawdziwe dzieje łotrzyka 223
Subwersywny wymiar kpiny 229
„Przepisywanie” jako forma wyznania 235
Odmiany gier z konwencją autobiografii 235
Kryptoautobiografia 239
Automitografia 240
Autobiografia drugiego stopnia 241
Autopikareska 243
Gry z konwencją autobiografii - dzisiaj 248
Aneks. Ekspresja w autobiografii. Na przykładzie twórczości Michała Głowińskiego 253
Wypowiedź literaturoznawcza jako tekst literata 253
Autobiografia a stopień zero pisania 262
Dystans epicki w autobiografii 266
Trauma a wymóg spójności 268
Ekspresja jako odkształcenie 274
Post scriptum 275
Nota bibliograficzna 276
Bibliografia 279
Indeks osób 292