Dane szczegółowe książki

I. Wprowadzenie 9
1. Uwagi metodologiczne 9
2. Tradycja bizantyjska jako kategoria historii kultury 12
a) Sukcesja po antycznej Grecji 13
b) Na przekór klasycystycznym stereotypom. Głosy filozofów niemieckich 17
c) Okcydentalny sceptycyzm i tradycjonalistyczny entuzjazm myślicieli rosyjskich 22
d) Tradycja bizantyjska w koncepcjach ukraińskich i polskich słowia-nofilów 25
e) Bizancjum jako synonim upadku cywilizacyjnego. Proza publicystyczna Goszczyńskiego i Krasińskiego, notatki Norwida 28
f) Tradycja bizantyjska w perspektywie zainteresowań literackich, mistyczno-religijnych i historiozoficznych (Słowacki, Norwid, Trentowski) 34
g) Elementy romantycznej interpretacji dziedzictwa bizantyjskiego w dziewiętnasto- i dwudziestowiecznych badaniach historyczno-kulturowych 37
3. Tradycja bizantyjska jako kategoria literacka 45
a) Sacrum, profanum, infernum - wizje kultury bizantyjskiej w literaturze podróżniczej 45
b) Bizantyjska tradycja chrześcijańska i literacki wątek Dymitra Samozwańca 53
c) Przestrzeń cerkiewna jako składnik kompozycji literackiej (Goszczyński, Słowacki, Pol) 56

6
d) Bizantyjska obrzędowość chrześcijańska: motywy, symbole oraz ich funkcje w poezji romantycznej (casus szkoły ukraińskiej) 65
e) Ikona jako uobecnienie sacrum. Romantyczna recepcja sztuki bizantyjskiej 74
II. Poeta pogranicza. Inspiracje dziedzictwem kultury bizantyjskiej . . 83
1. Inspiracja Mickiewicza kulturą cerkiewnosłowiańską. Obrzęd Dziadów 86
2. Obraz carskiego absolutyzmu. Filiacje z bizantyjskim stylem sprawowania władzy 96
3. Opozycja: naród - państwo. Lektura pism Karamzina 126
4. Tradycja bizantyjska i idea słowianofilska 136
III. Bizantyjski model świata. O symbolice przestrzeni cerkiewnej w twór czości okresu wileńsko-kowieńskiego 156
1. Jedność i polaryzacja świata w Switezi i Lilijach 157
2. Eschatologiczny wymiar przestrzeni w balladzie To lubię 169
3. Cerkiew jako symbol kosmosu {Dziady wileńsko-kowieńskie) 177
IV. Bizantyjsko-słowiańska dramaturgia koegzystencji i komunikacji
z przodkami. Dziady 185
1. Dziady - wiecznotrwałe Zaduszki 187
2. Rola formuł obrzędowych. Bizantyjsko-słowiański język komunikacji
z duchami 196
3. Dziady i liturgia bizantyjska 205
V. Ikona jako element estetyki Mickiewicza w Dziadach i Panu Tadeuszu 218
1. Motyw "obrazka" Matki Boskiej w Widzeniu Ewy z III części Dziadów 220
2. Ikony maryjne w inwokacji Pana Tadeusza 232
VI. Wzorce bizantyjskie w sposobach kreowania postaci literackich.
Przyczynek do antropologii Mickiewicza 245
1. Homo religiosus 248
2. Homo politicus

7
VII. Bizancjum jako projekt kultury, ideologia i polityka (proza historycz na, publicystyczna i wykłady o literaturze słowiańskiej) 275
1. Kościół słowiański 276
2. Tradycja bizantyjska w piśmiennictwie ludów słowiańskich 306

a) Język cetkiewnosłowiański 308
b) Dziejopisarstwo i literatura piękna 323
3. Bizancjum i historia polityczna Słowian 337
VIII. Tradycja bizantyjska w twórczości Mickiewicza na tle porów nawczym 356
1. Od kreacji poetyckiej do stereotypu 356
2. Erudycyjne aspekty myślenia o Bizancjum 362
3. Nowatorstwo ujęć Mickiewicza 366
Bibliografia 371
Indeks osób 383